ψευδοπροφήτης (pseudoprofêtês)

da ψευδής e προφήτης
TDNT - 6: 781,952
Numero Strong: G5578
sostantivo maschile

1) uno che, facendo la parte di un profeta divinamente inspirato, pronuncia falsità come profezie divine
2) un profeta falso

ψευδοπροφῆται: nom. pl.
ψευδοπροφήταις: dat. pl.
ψευδοπροφήτην: acc. sing.
ψευδοπροφήτης: nom. sing.
ψευδοπροφήτου: gen. sing.
ψευδοπροφητῶν: gen. pl.

(+ὁ) falsare profetare: 1
falsare profetare: 10
Totale: 11