περιπατέω (peripateô)

da περί e πατέω
TDNT - 5: 940,804
Numero Strong: G4043
verbo

1) camminare
   1a) fare la propria via, avanzare; approfittare di opportunità
   1b) modo di dire ebraico per 'vivere'
      1b1) regolare la propria vita
      1b2) comportarsi
      1b3) passare la propria vita

περιεπάτει: 3sing. att. impf. ind.
περιεπάτεις: 2sing. att. impf. ind.
περιεπατήσαμεν: 1pl. att. aor. ind.
περιεπατήσατε, περιεπατήσατέ: 2pl. att. aor. ind.
περιεπάτησεν: 3sing. att. aor. ind.
περιεπάτουν: 3pl. att. impf. ind.
περιπατεῖ: 3sing. att. pres. ind.
περιπάτει: 2sing. att. pres. imptv.
περιπατεῖν: att. pres. inf.
περιπατεῖς: 2sing. att. pres. ind.
περιπατεῖτε: 2pl. att. pres. imptv., 2pl. att. pres. ind.
περιπατείτω: 3sing. att. pres. imptv.
περιπατῇ: 3sing. att. pres. cong.
περιπατῆσαι: att. aor. inf.
περιπατήσῃ: 3sing. att. aor. cong.
περιπατήσουσιν: 3pl. att. fut. ind.
περιπατήσωμεν: 1pl. att. aor. cong.
περιπατῆτε: 2pl. att. pres. cong.
περιπατοῦμεν: 1pl. att. pres. ind.
περιπατοῦντα: att. pres. ptc. acc. pl. neut., att. pres. ptc. acc. sing. masc.
περιπατοῦντας: att. pres. ptc. acc. pl. masc.
περιπατοῦντες: att. pres. ptc. nom. pl. masc.
περιπατοῦντι: att. pres. ptc. dat. sing. masc.
περιπατοῦντος: att. pres. ptc. gen. sing. masc.
περιπατοῦσιν: 3pl. att. pres. ind., att. pres. ptc. dat. pl. masc.
περιπατῶμεν: 1pl. att. pres. cong.
περιπατῶν: att. pres. ptc. nom. sing. masc.

(+ὁ) camminare: 1
(+κατά) seguire: 1
(+σύ) comportare: 2
abbandonare: 1
andare: 3
andare attorno: 1
avere camminare: 1
camminare: 56
che camminare: 1
che essere in camminare: 1
comportare: 12
conformare: 1
fare altrettanto: 1
lunghezza camminare: 1
mentre camminare: 1
non tradotto: 1
osservare: 1
passare: 1
passeggiare: 4
praticare: 1
se ne andare: 1
vivere: 2
Totale: 95