συγκαθίζω (sugkathizô) da σύν e καθίζω TDNT - 7: 787,1102 Numero Strong: G4776 verbo 1) fare sedere insieme, mettere insieme 2) sedere insieme
συγκαθισάντων: att. aor. ptc. gen. pl. masc. συνεκάθισεν: 3sing. att. aor. ind. con fare sedere: 1 sedere: 1 Totale: 2
|